مخابرات ما- شاید تنها خبری بود که در میان تمام نامردمی های پایان سال، اصلا منتظرش نبودم.مهندس خلیلی معاون شبکه مخابرات ایران به جمع بازنشستگان اضافه شد.
فقط می توانم بگویم او، آنقدر بی صدا و بدون تنش کار می کرد که شاید هرگز کسی متوجه حضورش و اهمیتش نمی شد.با وجود مشغله های فراوان، همیشه پاسخگو بود و هرگز مسئولیت کارش را روی دوش دیگران نمی انداخت.جریان ملایم و آرام آب در یک زمین تشنه امکانات!
اشکال کار او، همان حسن بزرگش بود. تحمل تمامی فشارهای وارده، و نشان ندادن عکس العمل.
برخی آدم ها، باید از سیستم جدا شوند تا کمبودشان حس شود.مهندس خلیلی یکی از این افراد بود. جانشین ایشان که از بیرون مخابرات می آید می تواند در آینده گواه حرف های ما باشد.
فقط می توانیم بگوییم “مهدس خلیلی، خسته نباشید!”
دلم می خواست کار بیشتری می توانستم انجام دهم اما شرایط فعلی، تنفس را برای مخابرات ما و سردبیرش بسیار دشوار کرده است.
قصد داریم از شرح فعالیت های او در طی سالهای معاونتش در مخابرات، گزارشی تهیه کنیم انشا الله فرصتش فراهم شود.
آقای مهندس خلیلی چه از نظر سطح علمی و تخصصی و چه از نظر تعاملات انسانی و اخلاقی در بی مانند هستند
امیدوارم روزگاری را شاهد باشیم که از افراد کم نظیری همانند ایشان در جایگاه بالاتری در سطح ارتباطات کشور استفاده شود.
دوست عزیز و گرامی من، تلاش بی‌وقفه و بی‌نظیر شما را بنده بیرون از مخابرات به عینه شاهد بودم.
انشالله که اجرتان با خداوند باشد و در ادامه مسیر زندگی سالم و سلامت باشید و به همراه خانواده گرامیتان به شادی سپری کنید.