مخابرات ما – اخیرا از سوی مدیر عامل مخابرات ایران، شیوه نامه ای با عنوان کمیته بهره وری برای تشویق و تنبیه کارکنان مخابرات و شرکتهای تابعه اعلام و برای تمام مدیران ارسال شده است. مهمترین بخش های این طرح چنین است:
- تشکیل کمیته بهره وری ابزاری و برگزاری جلسات آن به صورت هفتگی
- شناسایی پرسنل شایسته با هر نوع رابطه استخدامی و ارتقاء آنها
- شناسایی پرسنلی که کارآیی ندارند، دادن تذکر کتبی و ثبت در پرونده پرسنلی (با سه تذکر، معلق و برای تعیین تکلیف به کمیته بهره وری معرفی شود)
متاسفانه در موارد معدود شاهد این هستیم که پرسنل شاغل بجای تمرکز بر ماموریت های محوله و پیشبرد اهداف شرکت در محل کار بر نحوه
- ایجاد مشکل برای شرکت
- ایجاد تجمعات غیر قانونی
- صرف وقت برای تجارت شخصی خارج از مخابرات
مدیران مناطق مسئول رسیدگی به آن هستند.
برای پرسنل طاها و شسکام با معرفی مدیران مناطق در شرکت های مربوطه انجام شود.
در این نامه از آنجا که به شیوه های تشویق هیج اشاره ای نشده ولی برای تنبیه قدم های بعدی مشخص شده می توان گفت مشابه بقیه اقدامات، هدف تنبیهی است اما در قالب تشویق و تنبیه ارسال شده است.
چند اشکال مهم در این شیوه نامه وجود دارد که برخی ذکر می شود:
- افراد کمیته بهره وری اهمیتی ندارند چرا که اصلا ذکری از آنان نشده
- کمیته بهره وری برای شناسایی افراد بر اساس کدام ابزار زیرساختی عمل می کند؟ ابزارهای موجود کافی نیست.
- با فرض وجود این ابزار، شاخص های شناسایی افراد برای تشویق مشخص نشده
- وقتی مشکلی در یک شرکت محدود باشد (مثلا تعداد محدودی برای رقبا کار کنند) ریشه آن زیاده خواهی افراد است اما وقتی مشکل شامل تعداد زیادی از افراد باشد، عامل آن شرکت است.شرکت برای عدم ایجاد این مشکلات، برنامه ای ندارد.
- زندگی و هزینه هایش تعطیلی ندارد! تا وقتی دستمزد عادلانه نباشد مشکلات ادامه دارد.
- تشویق و شکل و میزان تشویق مشخص نشده. اما باید بتواند جایگزین درآمدهای خارجی شخص باشد که در خارج سازمان و عصرها کار می کند.در این طرح همه چیز نسیه است.
- ایجاد مشکل برای مخابرات؟! اصطلاحی کلی است که مدیر هر طور بخواهد تفسیر می کند و مخالفانش را از سر راه برمی دارد.
- وقتی راهی برای اعلام نارضایتی در سیستم وجود ندارد و گوش شنوایی هم نیست، برگزاری تجمع جزو مشکلات شمرده شده است.پس کارمند یا کارگر ناراضی چه باید بکند؟ احتمالا شکایت هم جزو روش های ایجاد مشکل برای مخابرات قلمداد خواهد شد.
- صرف وقت برای تجارت خارج از سازمان! شرکت برای ایجاد تعلق سازمانی برنامه ای ندارد لذا طرح به جایی نمی رسد.
- برای کارکنان شرکتهای طاها و شسکام، از طریق شرکتهایشان اقدام می شود در حالی که در قرارداد این شرکتها با مخابرات هیچ بندی لحاظ نشده تا هزینه هایش توسط آنان پرداخت شود لذا این امر ادامه نخواهد داشت.
- باز هم تبعیض! تبعیض ریشه عدالت را می خشکاند.اگر تشویق نقدی باشد پرسنل رسمی و قراردادی بلافاصله پاداش می گیرند اما پرسنل شرکتی …… !
- با این روش، در نهایت تشویق ها و تنبیه ها کتبی خواهد بود لذا نتیجه خاصی به بار نمی آید.
- مخابرات برای رسیدن به یک هدف، دو اداره اش را ناکار کرده است: حراست و بازرسی!
- کمیته بهره وری برای تنبیه افراد اختیار قانونی ندارد.این طرح کمیته انضباطی را تعطیل می کند.
مهمترین مشکل این طرح، افزایش اختیارات مدیران مناطق و مدیران ارشد ستاد است.صرف معرفی فرد از طریق مدیر منطقه برای تشویق یا تنبیه کافی است در حالی که ستاد مخابرات ایران باید کمیته ای مشابه برای برقراری عدالت و تایید یا رد نظر استانها ایجاد کند.
در نهایت، این طرح هم مشابه دهها طرح دیگر نتیجه اجرائی نخواهد داشت به دو دلیل عمده:
- هدف، امری مثبت و ایده آل نیست.بلکه برای تنبیه برخی افراد تنظیم شده است به معنای دیگر با هدف کاهش چسبندگی افراد خاصی تنظیم شده
- در سیستمی که همه افراد احساس می کنند حقوق اولیه شان توسط شرکت ضایع شده، بهره وری امری دست نیافتنی است.
در این مورد حرف بسیار است اما اجازه بدهید در فرصتی دیگر به آن بپردازیم.