سری های سردبیر- 1- در این چند ماه چه کار اساسی صورت گرفت؟

 

مخابرات ما – انتظار ما بی مورد بوده است.هیچکدام از طرح ها ع ایده ها ونظرات قابل اجرا نبوده است.یک دلیل بسیار محکم برای این عدم اجرا , عدم پای بندی مدیران به شعارهایشان بوده است.

شفاف سازی, خردجمعی حداقل شعارهای قابل اجرای این دوره از مدیریت بود.

ما بعنوان نزدیک ترین رسانه به کارکنان , جز بسته بودن فضا, جز مشکلات بیشتر, جز محدودیت خبری چیز دیگری ندیده ایم. آنقدر فشارهای مستقیم و غیر مستقیم روی ما زیاد شده است که واقعا گاهی فرسوده می شویم.

اگر قرار باشد فقط سایت روابط عمومی مخابرات ایران, و جلسات داخلی برای گفتگو و ابراز نظر و طرح مسائل آزاد باشد , محل اشکال نیست.

اشکال از اینجاست که این دسته ها, بهیچ وجه اهل انتشار و طرح ایده ها در فضای عمومی کارکنان نیستند.به بیان دیگر گروه خونشان به زندگی با مردم نمی خورد.بین آنان و گروه کارکنان بقدر یک دنیا فاصله افتاده است اگر هم بخواهند نمی توانند.

بنابراین شفافیت هرگز در محدوده مدیریت جدید دیده نشده است.

[box type=”info”]مدیران جدید نتوانسته اند شفافیت و خردجمعی را پیاده کنند! چونکه به گروه خون مدیران ارتباطاتشان نمی خورد.[/box]

طرح خرد جمعی هم که دیگر اصلا حرفش را نزنید.

خرد جمعی فقط در محدوده مدیر عامل, معاونانش و اعضای هیئت مدیره مخابرات ایران رخ داده است.البته محدوده وزارتخانه را هم به آن اضافه کنید.

این گروه حتی نتوانسته است خرد جمعی مدیران استانی و اعضای هیئت مدیره های استانی را برانگیزد.

اگر بوده است همین الان یک نمونه بیاورید تا من عذرخواهی کنم.

کدام طرح و ایده, در کدام جلسه مطرح شده است؟

بنابراین از محدوده شعارهای زیبای مدیر عامل خارج میشویم و به فضای کار می آییم.

 

[box]

در زمان جوانی , در موسسه بسیار حساس وفرهنگی مدیریتی بر عهده من بود که خروجی آن هر روز در منطقه وسیعی از دنیا یخش می شد.

جانشین مرد بزرگی شده بودم که در عین جوانی, بمن اعتماد کرده بود! من  فکر میکردم باید همان راه و روش استاد را دنبال کنم.باید به همان شیوه کارکنم لذا در کار تغییری ایجاد نکردم.کسانی که با من کار میکردند سنشان حداقل 2 برابر من بود لذا برخورد با آنان قدری دشوار بود.

روزی استاد-که جانشینش شده بودم- مرا صدا زد , کنار خودش نشاند و گفت :«از وقتی تو آمده ای چیزی فرق نکرده است! این خوب نیست! تو انتخاب شده ای بخاطر فکرت, ایده هایت واندیشه هایت! چرا سعی میکنی مثل من فکر کنی و مثل من رفتار کنی! کارکنان اگر نسبت به گذشته تغییری حس نکنند تو را باور نخواهند کرد.از تو جرف شنوی نخواهند داشت! پس برو خودت باش! همه چیز را بهم بریزو دوباره بساز. دیگران با ورود مدیر جدید باید تغییر را با همه وجود حس کنند!»

من سالها آنجا کار کردم و خدای بزرگ توفیق داد تا لحظه آخر مفید باشم.

[/box]

طبق تجربه, ما هر روز منتظر بوده ایم چیز جدیدی بیاید.اگر قرار بود همه چیز مثل گذشته باشد پس حضور مدیر جدید چه تعریفی دارد؟

اما هیچ چیزی تغییر نکرد.

بمن نگویید شرایطش فراهم نشد ! برنامه ها خوب جلو نرفت!
این حرف اگر درست باشد نشانه ضعف مدیران جدید است و اگر غلط باشد (که هست) نشانه ضعف بیشتر. بسیاری از تغییرات را ما با یک نامه ساده اداری باور میکردیم.

بحث های در هم تنیده اداری, ساختار سخت و ناهمگن اداری, مدیریت های فرسوده و بهم پیوسته, کولونی های فاسد و نابهنجار فقط با یک حکم و دستور سالم اداری بهم میخورد.

اگر نکنید کارکنان به یکی از این دو نتیجه می رسند!

1- خودتان هم جزو این کولونی ها هستید!

2- زورتان به این کولونی ها نمی رسد!

در هر دو حال قابل احترام نیستید!

صراحت مرا ببخشید من نیامده ام که از کسی تعریف کنم! من آمده ام که کژی ها را به شما بنمایانم! هر وقت نخواستید به خودم بگویید بساطمان را جمع می کنیم و می رویم دنبال پول در آوردن! ساده ترین کاری که از ما بر می آید!

 

 

6165200cookie-checkسری های سردبیر- 1- در این چند ماه چه کار اساسی صورت گرفت؟no