شبکه های نوری پسیو PON – بخش اول

استفاده از بستر ارتباطی فیبر نوری  بدلیل قطر کم کابلهای نوری نسبت به مسی و قابلیت های غیر قابل انکار شبکه نوری جزو بحث های جدید و روز دنیای ارتباطی و کشورمان میباشد . در سالهای اخیر باوجودیکه استفاده از کافوهای نوری ( اکتیو ) رشد فراوانی یافته و کمک شایانی در کاهش موثر شبکه های کابل مسی نموده است ولی بدلیل هزینه های نگهداری زیاد و تعدد خرابیها که ناشی از استفاده از عناصر فعال در اجزای این سیستم هاست ، متخصصان را بر آن داشته است که گام را فراتر نهاده و از عناصر تمام نوری استفاده بیشتری نمایند ، زیرا این نوع شبکه ها ضمن کارائی بهتر و نگهداری آسانتر ، نیاز به هیچ منبع الکترونیکی نداشته و مبدل های زاید الکترونیکی به نوری و بالعکس لازم ندارند .

شبکه های نوری پسیو که ارائه دهنده سرویسهای روز به کاربران و مشترکین میباشند ، نمونه ای مناسب برای بحث FTTH میباشند و با کاهش فاصله دسترسی مشترکین به فیبر (تا خانه ) امکانات و مزایای فراوانی در اختیار مشترکین پر توقع دیتا قرار میدهند . افزایش فاصله دسترسی در این شبکه ها مشترک با فاصله حداکثر 20 کیلومتر را به مرکز سرویس دهنده وصل میکند ، در حالیکه این فاصله در دسترسی مسی با کابل قطر 0.4 میلی متر محدود به 4200 متر است . امکانات تغییرات در توسعه شبکه در PON بمراتب سریعتر و راحتتر از سایر شبکه های موجود میباشد و در نهایت هزینه های ارتباط مشترک لینک نوری با لحاظ تمام امکانات و محدودیت های موجود افقی روشن در افزایش مشترک FTTH در کشور خواهد بود.

تعریف PON  :

 یک PON  که مخفف Passive Optical Network  (شبکه نوری پسیو) میباشد یک شبکه نوری قابل دسترسی باند عریض است که دارای عناصر غیر اکتیو یا پسیو بوده و جزو شبکه های Point to Multi point  است که ارائه دهنده سرویسهای مختلف Voice  و Data و CATV می باشد.

PON  ها برای تهیه پهنای باند وسیعتر در شبکه دسترسی بکارگیری میشوند. در اصل یک PON  یک شبکه نوری نقطه به چند نقطه میباشد جائیکه یک لاین ترمینال نوری در مرکز تلفن به چندین یونیت نوری ONU در گره ها (  Nodes) از طریق یک یا چند اسپلیتر نوری 1:N متصل است. شبکه نوری مابین OLT و ONU پسیو میباشد یعنی احتیاج به هیچ منبع تغذیه ای ندارند.

ساختار PON :

تمامی ساختار PON مابین لاین ترمینال نوری(OLT ) و یونیت ONU بوجود می آید. لاین ترمینالهای نوری در محل مرکز تلفن (CO ) قرار دارند و کافوهای نوری (ONU ) در طرف و نزدیکی مشترکین میباشد. کافوهای نوری سرویسهای مختلف صدا و تصویر را برای مشترکین بوجود می آورد.

PON ها یک تک طول موج را در هر دو طرف Downstream (مرکز بطرف مشترک) و Upstream (مشترک بطرف مرکز) بکار میبرند و طول موجها بر روی همان فیبر از طریق واحدهای ماکس و دماکس مالتی پلکس منتقل میشوند. (PON نوع WDM)

پس علت اینکه چرا PON بعنوان یک شبکه غالب نوری انتخاب میشود بدلایل زیر است:

1-    افزایش قابلیت شبکه و ضریب اعتماد بالای این شبکه بعلت اینکه هیچ ابزار اکتیوی در مسیر وجود ندارد.

2-    کاهش هزینه های مربوط به منابع نوری

3-    زمان کوتاه نصب شبکه

4-    قابلیت مقیاس بالارونده به نحوی که اولا : یک مشترک جدید براحتی میتواند به شبکه اضافه شود و ثانیا : پهنای باند تقسیم شونده بگونه ای است که برای هر مشترک بر حسب تقاضا تعیین شود.

5-    استفاده از یک فیبر با 128 مشترک

6-    پشتیبانی چندین مشترک تا برد 20 کیلومتر بدون نیاز به تقویت کننده نوری یا ریپیتر .

ادامه دارد ….