[box]برای هاشمی! که بسیار دوستش می داشتم!… سردبیر![/box]
مخابرات ما- سردبیر به همه دوستان سلام میکند! هر چند غروب های غمباری داریم اما آرزوی سعادت شما را دارم.
ما بعد ….!
دقیقا 24 ساعت است که دستم به قلم نمی رود!
24 ساعت است که توان کار کردن ندارم!
برخی امور از رگ گردن هم به ما نزدیکتر است اما , فراموششان می کنیم.چیزهایی مثل مرگ! بهمین دلیل , 24 ساعت سخت و دشواری بر من گذشته است.
خبر ناگهانی بود! آیت الله هاشمی رفسنجانی بدنبال سکته قلبی درگذشت.
می دانید!
در ایام این انقلاب, روزهای سخت و دشوار زیادی داشته ایم.اما در همه دشواری ها , از هیجان خالی نشده ایم!از حس و حال خالی نشده ایم! توان کار کردن از دست نداده ایم!
اما از دیروز چنان دشوار و سخت , ثانیه ها جایشان را به هم میدهند که خالی از حس و حال و هیجان و توان شده ام!
شما جوانان نمی توانید حس و حال مرا درک کنید! لذا خواهش میکنم اجازه بدهید این صفحه را برای هم سالان خودم بنویسم! برای ماها که عمری از ما گذشته و چه بخواهیم, چه نخواهیم , باید آماده رفتن باشیم! رفتن به آنجا که حساب و کتابش با دنیا تفاوت دارد!
شاید هیچکس در این لحظه نداند که وقتی از مرگ و رفتن حرف میزنم, واقعا خود را آماده آن می یابم! چرا که حس می کنم کار دیگری از من برنمی آید! تاثیر دیگری نمی توانم بر اطرافم و جامعه ام داشته باشم! یا بهتر بگویم , آنچه می گذرد خلاف روایاها و آرزوهای من است , لذا شاید رفتن چندان هم بد نباشد!
چه می گویم!
اینها هذیان لحظات … خاص بی اثری است! … چرا چنین حسی دارم؟ چرا فکر میکنم که دیگر من, نسل من, تفکرات من , اندیشه های من , اثربخش نخواهد بود؟
چرا؟!
هاشمی تجربه پیش روی ماست.هاشمی 24 ساعت است که در دنیای ما نفس نمی کشد, باری برنمیدارد, اندیشه ای آزاد نمی کند , هدایتی نمی کند و …. دردی نمی کشد!
شاید امروز, نامه ای که حدود ده سال پیش برایش نوشتم , در جایی از دفترش بایگانی شده باشد! شاید …
شاید دنیای سیاست , آنقدر عجیب و غریب باشد که عزیزان را به مقابله هم می کشاند, اما من همیشه هاشمی را دوست داشته ام! چه آن زمان که سردار سازندگی بود و من حرکاتش را اشتباه می دانستم, چه امروز که سکوت پیشه کرده بود و چه آنروز که زیرکانه در سیاست این سرزمین , موثر بود!
شاید امروز همه بخواهند از هاشمی رفسنجانی قدیسی بی اشتباه بسازند, شاید گروهی بخواهند مظلومیتش را نماد “خود حق بودن” بدانند! بهر حال همیشه گروهی هستند که نان را به نرخ همان روز یا همان لحظه می خورند!
اما من هاشمی را دوست داشتم , با وجود اشتباهاتش!با وجود فاصله هایش از محرومان, با وجود سیاست های خاصش, بله من هاشمی را دوست میداشتم چرا که احساس میکردم در گفته هایش صادق است! همان است که هست, همان است که می گوید و نشان می دهد!
این آدمها بسیار خواستنی تر از کسانی هستند که دو رنگی پیشه می کنند, کسانی که جلوی رویتان سجاده نماز شب پهن می کنند و در پس آن, بدنبال منافع خویشند, کسانی که روبرو , جان باخته مقام ولایتند , و در پس , منفعت طلبند!
اما هاشمی , همیشه همان بود که نشان داد!
اگر مخالف چیزی بود, اگر موافق چیزی بود , همان بود که نشان داد!
حتی اگر جایی چنانکه رهبری می گوید با او زاویه داشته است, نه زاویه را کتمان کرده است نه علاقه بی حد و حصرش به رهبری را!
این جمله تسلیت آیت الله امینی همه دردهای امروز و امشب من است..
آیت الله امینی نوشت:
[box]علی رغم آنکه همه دنیایت را فدای انقلاب و نظام کردی، در این اواخر به شما بی مهری های فراوان شد، مظلوم تر از شهید بهشتی بودی و تحمل و صبر کرده و مکررا در ناملایمات روزگار می فرمودید:” اگر صبر نکنم چه کنم؟! اصل نظام به خطر می افتد”، اما از شما در مقابل عوام فریبان و دشمنان حقیقی و پنهان انقلاب که طرفدار دین منهای روحانیت بودند، حمایت نکردند. [/box]
می خواهم بنویسم! اما نمی توانم!
می خواهم بگویم, اما دوای درد ما این گفتن نیست!
حالا باز هم زمان وحدت ملی است.زمان نشان دادن این وحدت به دشمن است.دشمنی که اگر دستش به ما برسد , فقط هاشمی و رهبری نیست که آسیب می بیند بلکه نظام, مردم و ایران آسیب خواهد دید.
ما, نسل انقلاب, نمی توانیم خود را از هاشمی و خامنه ای جدا بدانیم , همانطور که نمی توانیم از امام جدا شویم!ما نسل انقلاب , هاشمی و خامنه ای را دوست میداریم همانطور که امام را دوست می داشتیم.
فرقی نمی کند که یکی رهبر باشد , دیگری رئیس مجمعی باشد یا نباشد!این علاقه قلبی است , اما دوست می داشتیم امروز, خود , ایران , سرزمین , کشور و دین و آیین خود را در موقعیت بهتری ببینیم.
برای این امر نیز, چشم به توان جوانان امروزمان داریم!
از امروز باید بگوییم خدا هاشمی را بیامرزد! اما هرگز از یاد نمی بریم که هاشمی یک الگو بود! برای دوران قدرت , و برای دوران کناره گیری از قدرت!
خدایش بیامرزد و پاسخگویی اش را سهل و آسان گرداند!
سردبیر
20 دی ماه 95
سایت مخابرات ما
چه كوچك باشي چه بزرگ چه گداباشي چه امير عاقبت توشه ات عمل است ويك لوكفن.
ای کاش زمانی که فرصتش را داریم قدرش را بدانیم تاریخ قضاوت خواهد کرد
تاریخ قضاوت خواهد کرد آخه یعنی چه؟؟؟ ایشان کارهایی شایسته ایی انجام دادند در مقام ریاست جمهوری و مصلحت و غیره در خیلی از جاها ، و همیشه هم اختلاف نظر پیش می آید و در همه جا یه قضیه عادی است بعضی کار شما را درست درست میدانند و بعضی هم درست نمیدانند حتی در یه خانواده کوچک حالا فکر کن در یک کشور. کدوم رییس جمهور بوده که همه ملت با تصمیماتش 100 موافق بودند ؟؟؟؟مسلما نامی نداره. ولی در یه خانواده پس از بحث و دعوای فراوان نظر نهایی را معمولا پدر خانواده تعیین میکنه جز این باشه که دیگه خانواده نیست بهش میگن خیابان ، هرکی راه خود،حالا فکر کن اون دعوای خانوادگی هم بره بیرون اون موقع هرچی آدم غریبه میان توی خونت که به اصطلاح بین شما صلح کنن میبینی دارن راههای خونت را یاد میگرن فردا که نباشی چه چیزی را بیان ببرن . غریبه هی غریبه است و قابل اعتماد نیست. ولی اعضای یه خانواده از هم هستند و حتی بعد دعوای شدید هم دوباره باهم آشتی میکنن و هم را دوست دارند.
همكار گرامي مريم خانم عزيز
من كاملا با شما موافقم
دقیقا همین است که نوشته اید.
همه چیز را سفید سفید خواستن , یا سیاه سیاه دیدن منطقی نیست.
آیت الله رفت
روحش شاد زحمات زیادی کشید
اما قبولی در درگاه خداوند آسان نیست
اونجا جوارح به امر خدا شهادت می دهند
اونجا دست و پا علیه مان شهادت می دهند
اونجا از ذره ها هم نمی گذرنند
اونجا فامیلی ها بر داشته می شونند
خلاصه باید مواظب باشیم بدلی نباشیم