[box]مخابرات ما – این روزها بحث خصوصی سازی دوباره داغ است.می خواهیم نظرات مختلف را برایتان یک جا جمع کنیم.این مطالب هیچکدام دیدگاه مخابرات ما نیست.[/box]
در ادامه این بحث می نویسد که :
به نظر می رسد آنچه در این میان سد راه خصوصی‌سازی در کشور شده است فربه شدن دولت و نفوذ افرادی در بدنه دولت برای مانع تراشی در این زمینه است.
این بحث ها یعنی چه؟ حرف حساب چیست؟
پوری حسینی در این خصوص گفته بود:«دقیقا عده‌ای اصرار دارند که شرکت‌ها واگذار نشود و اگر هم واگذار می‌شود به سمت دولت برگردد. آن ها برای واگذاری‌ها مانع‌تراشی می کنند و دقیقا خلاف سیاست‌های کلی اصل ۴۴ عمل می‌کنند. این فضا برای ما فضای خوبی نیست و امیدواریم عزیزان به این موضوع توجه داشته باشند.» اما دولت چطور می تواند در برابر این قدرت پنهان طبق قانون و البته توصیه رهبر انقلاب آرزوی خصوصی سازی را محقق کند؟
این سایت می نویسد این افراد از همان اول هم با خصوصی سازی مخالف بودند :
مرتضی عزتی کارشناس مسائل اقتصادی به «ابتکار» گفته بود: در ایران گروه های نفوذی در سیستم هستند که اجازه نمی دهند املاک دولت خصوصی شود. این افراد یا مشکل فهم دارند و یا نگاه ایدئولوژیک شان از درک ویژگی های مثبت خصوصی سازی ناتوان است. این افراد از ابتدا با خصوصی سازی مخالفت می کردند بدون درک این موضوع که بخش خصوصی موتور محرک اقتصاد کشور و در نهایت به نفع همه مردم است.
او افزوده بود: متاسفانه این افراد نفوذی هایی هستند که به اشکال مختلف در روند خصوصی سازی مانع تراشی کرده و در دوره هایی با منحرف کردن این جریان برخی از این شرکت ها را به تیول شخصی تبدیل کردند.
حرف ساده ای نوشته شده است:
متاسفانه این افراد نفوذی هایی هستند که به اشکال مختلف در روند خصوصی سازی مانع تراشی کرده و در دوره هایی با منحرف کردن این جریان برخی از این شرکت ها را به تیول شخصی تبدیل کردند.
هنوز در این وادی از نظر ذهنی به مقصد نرسیده ام! بالاخره گروه مخالفان خصوصی سازی حرفشان منطقی تر است یا موافقان؟ و نویسنده از این متن چه می خواهد؟
نمونه هایی از خصوصی سازی ذکر شده است تا به هدف نویسنده نزیدک شود.فعلا مثالها را بخوانید:
چک هایی که پاس نشد
مخابرات یکی از شرکت‌هایی بود که در دولت گذشته واگذار شد و البته با حرف و حدیث های فراوانی همراه بود. این حاشیه ها اما تا چند ماه پیش ادامه داشت زمانی که سازمان خصوصی‌سازی تهدید کرد اگر بدهی این شرکت به دولت پرداخت نشود سهام مخابرات بازپس گرفته می شود. موضوعی که با پرداخت مبلغی از سوی خریدار حل شد اما باز روزگذشته پوری حسینی در این خصوص به ایسنا گفت: امسال مجددا یکی از چک‌هایشان که برای اردیبهشت‌ماه است، برگشت خورده که مبلغ آن حدود ۶۰۰ میلیارد تومان است و الان که برج چهار هستیم، تقریبا دو ماه است که چک آنها برگشت خورده و ما هم اظهارنامه خدمت آنها دادیم تا اگر پولمان را ندادند، آن وقت برخورد قانونی انجام دهیم.
وی افزود: من فکر کنم دو چک باقی مانده که یکی مربوط به اردیبهشت‌ماه و یکی مربوط به آبان است که اگر آن دو چک را پرداخت کنند، فکر میکنم اقساط‌شان تمام می‌شود.
بدهکاری صدرا به سازمان خصوصی‌سازی
شرکت صنعتی دریایی ایران، (به‌اختصار صدرا) شرکت صنایع دریایی ایرانی است، که در زمینه ارائه خدمات مهندسی، کشتی سازی، ساخت و نصب پایانه‌های نفتی و تاسیسات فراساحلی نفت و گاز، بندرگاه‌ها، حفاظت ساحلی و بندرسازی فعالیت میکند. نخستین بار شرکت سرمایه‌گذاری بانک ملی در سال ۱۳۸۲ اقدام به خرید ۳۵ درصد سهام این شرکت به ارزش ۴۰۷ میلیارد تومان کرد. اما به فاصله شش سال آن را با ضرری هنگفت به دست قرارگاه خاتم‌الانبیا سپرد. به این معنی که ۵۱ درصد سهام صدرا را به بهای ۷۶ میلیارد تومان به این قرارگاه فروخت.
رئیس سازمان خصوصی‌سازی روز گذشته در مورد بدهی های این شرکت گفت: منِ پوری‌حسینی که در آن زمان در سال ۱۳۸۳ رئیس سازمان خصوصی‌سازی بودم، جملاتم کامل خاطرم هست و به آن آقایان گفتم که اگر گران خریدید، پس دهید. ولی آنها گفتند، پس نمی‌دهیم اما دعوا می‌کنیم تا از قیت بِکَنیم. در صورتی که اگر کسی معتقد بود که گران خریده، سزایش این بود که گران‌فروش معامله‌اش را اقاله کند. من برای همین گفتم که اگر گذشتگان من به شما گران فروخته‌اند، من حاضرم پس بگیرم. همین الان صورت جلسه کنید و سهم را پس دهید ولی آنها حاضر به پس دادن سهم نشده‌اند و همین خریداران سهام آذرآب که شرکت صدرا هستند، همین الان بابت همین قرارداد نزدیک به ۱۰۰ میلیارد تومان بابت آن قرارداد به ما بدهکارند.
نویسنده واگذاری ها را شکست خورده می داند و یک سوال اساسی از خود مطرح میکند در حالیکه هنوز نشانه های شکست را بخوبی نشان نداده است:
چرا واگذاری‌ها شکست خورد؟
همچنین پیش از این مجید رضا حریری عضو اتاق بازرگانی ایران در گفت و گو با «ابتکار» تجربه ی خصوصی سازی در کشور را بسیار مضر دانسته و گفته بود: در واگذاری ها کمیت مهم نیست، بلکه کیفیت این رویداد است که طی سال های گذشته به بدترین شکل آن رخ داد.وی افزود: اگر قرار باشد دولت با واگذاری شرکت های خود بدهی های دولت را بپردازد و یا با آن کسب در آمد کند پس این دیگر خصوصی سازی نمی شود.
وی با اشاره به ابلاغیه مقام معظم رهبری در اجرای سیاست های اصل 44 گفت: قرار بود با اجرای این اصل مدیریت ناکارآمد دولتی به بخش خصوصی و بنگاه های سود ده واگذار شود، اما عملا ً این اتفاق تبدیل به واگذاری شرکت های خصوصی به شبه دولتی ها شد.وی تصریح کرد: چند سال پیش مرکز پژوهش های مجلس در این زمینه دست به تحقیقاتی زد که بیش از 100 میلیارد دلار با نرخ 1200 تومان صرف کمیت خصوصی سازی شده که بیش از 90 درصد آن واگذار نشده بود.رئیس واردات اتاق ایران افزود: بخش قابل توجهی از این خصوصی سازی در دولت پیشین صرف سهام عدالت شد، که تصمیم گیری و مدیریت آن هم به عهده دولت بود.وی به نامه اتاق بازرگانی به دولت دهم اشاره کرد و گفت: آن زمان به دلیل اینکه خصوصی سازی داشت به ضرر اقتصاد کشور تمام می شد طی نامه ای از دولت خواستیم تا این روند به اصطلاح خصوصی سازی متوقف شود.
نویسنده یک مثا دیگر از خصوصی سازی شکست خورده به میان می آورد:
تخلفات «شصتا» محصول به اصطلاح خصوصی سازی بود
حریری، این شکل از خصوصی سازی را عامل ایجاد رانت دانست و افزود: تخلفات صورت گرفته در شرکت شصتا محصول فرآیند غلط خصوصی سازی بود که بیشتر به شتر،گاو، پلنگ شبیه بود.وی تصریح کرد: این شکل از واگذاری ها که به شبه دولتی ها صورت می گرفت به دلیل اینکه نظارت نهادهایی مانند مجلس را نداشت، فضا برای تخلف را نیز فراهم می کرد.رئیس واردات اتاق ایران، تاکید کرد: اگر در مدیران سطح بالایی دولت نیز عزم خصوصی سازی وجود داشته باشد باز هم مدیران بدنه و میانی به دلیل ترس از دست دادن جایگاه خود در این امر کارشکنی می کنند.
به عجب نکته جالبی اشاره کرده است! دوباره بخوانید:
اگر در مدیران سطح بالایی دولت نیز عزم خصوصی سازی وجود داشته باشد باز هم مدیران بدنه و میانی به دلیل ترس از دست دادن جایگاه خود در این امر کارشکنی می کنند.
کل مطلب این سایت را خواندید البته با دسته بندی جمع و جور.
ولی هنوز پس از خواندن این مطلب در نیافتیم که از نظر نویسنده,خصوصی سازی باید ادامه یا بد یا خیر؟ خصوصی شده ها باید بازگردد به بدنه دولت یا خیر؟ و ….
خصوصی سازی در کشور به دو دلیل شکست خورده است.
یکی اینکه پس از خصوصی سازی همان مدیان دولتی سوار کار شدند! (مدیر خصوصی وارد نشد!)
دوم اینکه تفکر خصوصی سازی به جامعه کار تزریق نشد.
سوم اینکه اصولا به قصد سپردن به بخش خصوصی, خصوصی سازی انجام نشد!
بنام خدا
اگر بخواهم نظرات ایده الیستی خود را با توجه به دلایل خصوصی سازی و قوانین ان را برایتان بنویسم یقننا عزیزان دست اندر کار هم از بنده عالمتر و هم عاملتر هستند و هم نقاط ضعف و قوت قانون را بهتر از حقیر می شناسند . این نظر حقیر است و قابل تعمیم به هیچ گروه و دیدگاهی نیست فردی از سال ۵۹ همه دردوران پایان سالهای مقطع راهنمایی با هدایت برادر شهیدم مهمات کشور را رصد می نمود چون عاشق دین . ملت . کشور و رهبر و بنیانگذارش بود . «کشور ایران را به ببری تشبیه میکنم که پس از دفاع مقدس و خصوصا رحلت ان یگانه دوران امام خمینی( ق ره ) زخمی اما پر انگیزه بود اما با رحلت امام و جان گرفتن شغلهای بوی خون شنیده بصورت کله ای به این ببر تیز دندان اما زخمی حمله بردند و هرکدام که در موضع بهتری قرار داشت قطعه ای از بدن این ببر جسور را درید و برد ( اشاره به انسانهای نفوذی که با روح خصوصی سازی مخالف بودند اما با تبانی با جریانات قدرتمند با تشکیل شرکتهای تجارتی . مخابرات . دریایی . و….) پر درامد ترین و حساس ترین و …. هر چه که دارای پسوند ترین بوده را بنام خصوصی سازی بثمن بخس دریافت و پس از مکیدن اخرین قطرات مالی ان با اعلام ورشکستکی ….. افراد حقیقی و الزاما نهادهای بالا دستی ) این ببر ۴ سال است که از دست این شغالها ارام گرفته و در حال التیمام زخمهایش میباشد . اما صدها هزار کارگر کارمند که در کارخانجات شرکتهای دولتی و ادارات واگذار شده زندکیشان نابود شد باید به کجا پناه ببرند؟!!! .در اوج خود فریبی و خوش بینی احمقانه امیدوارم که کله شغالان از این ببر مجروج دست بر داشته و یا با حاکمیت بلاتنازع قانون این ببر قدرت خود را همانکونه که به متجاوزین به خاک و ناموس ایران نشان داد همانگونه که بزرگترین و تشکیلاتی ترین گروهک تروریستی که تا بلاترین رده های دولت نفوذ نموده بودند را به ذباله دانی تاریخ فرستاد موفق شود عملکرد خود را در باب اقتصاد حداقل با کلام بزرگ مراد شعیان علی ( ع ) در عدالت احتماعی بر قرار نماید و مالی از اموال نظام اگر کابین همسران دزدان و رانت خوران ریا کارشده را به نظام و دولت بازگرداند . فراموش نکنیم کلام من احساساتی و عام پسندانه نیست بینات کلام من خون پاک بیش از دویست هزار شهید و چند برابر ان جانباز ازاده و ایثارگر و‌مدافعین اسلام رسول الله از سوریه . لبنان و عراق است . باید در این امر جامعه یکصدا شود افسوس کلام پایانی من مملو از خوش بینانیهای احمقانه است . درج و رد ان با سر دبیر محترم سایت . و‌عذر تقصیر بعلت پر گویی
اسماعیل مرتضایی . کارمند بازنشسته مخابرات گیلان .
سلام دوست من
چیزهایی را گفتی که دلم میخواست بگویم اما در مقام سردبیر نمی توانم
درد هایم را دوباره نیشتر زدی.
دردهایی که گاهی به آن عادت می کنیم و گمان می کنیم که (چون هست, پس باید باشد.)
خسته ایم.همه خسته ایم.
نمی خواهیم باشد.چشم می بندیم تا شاید وقتی چشم باز کردیم نباشد!
اما همه اش رویاهای کودکانه است.
هست … هست …
بنام خدا
سر دبیر محترم و اقای من
دردی بود که سالها در حال خفه نمودنم بود دردی که کسی حتی حاضر به گوش دادن ان نبود . دیشب این درد را با شما گفتم و جدا بسبب محدویتهای رسانه ایتان امیدی به درج ان نداشتم همانگونه که عرض نمودم این درد به زعم حقیر بود کلامتان . که نشان دهنده غم همه دلسوزان و پاکان منزه هان جامانده از تاریخ پاکی های یک قوم است . سبکم نمود . که پس منهم همدردی دارم .( الحمدلله رب العالمین ) حقیر بتاسی از امام بزرگ خود خمینی کبیر ( ق ره ) دست و قلم پاک همه پاکانی که بر پیمان خود با خدای بزرگ ثابت قدم بدون هیچگونه تغییر و تحولی ( وما بدلوا تبدیلا) باقی مانده بوسیده و خاک پاکشان را سرمه چشمانم می نمایم فقط می توانم ضمن شکر خدا از شما تشکر نموده و بهترینهای دنیا و اخرت را از خداوند بزرگ برایتان مسئلت دارم . در امان خدا
خدا به شما خیر دهد.
شاید روزی این دردها را درمانی باشد ….شاید…
تشکر میکنم