قانون, تحلیل // امنیت شغلی مادران پس از زایمان, معمای بدون راه حل؟!
مخابرات ما- قوانین پی در پی و ناقض یکدیگر باعث می شود کلی دعوا ایجاد گردد و یا به سبب عدم اطلاع کارکنان از حقوق اولیه خود, حقی از آنان ضایع گردد.
این روزها با یک سوال مواجه می شویم: حق قانونی مادران با فرزند شیرچیست و چگونه بدست می آید؟!
اولین مصوبه اعلام از سوی وزارت کار
امنیت شغلی مادران ، پس از مرخصی زایمان
اخراج زنان کارگر در ایام مرخصی زایمان و پس از آن در دوران شیردهی ( تا پایان ۲ سالگی کودک ) به هر عنوان ممنوع است .
اتمام قرارداد کار اینگونه کارگران زن و نیز تغییر کارفرما و یا پیمانکار در باره این حکم بی تاثیر بوده و ابقا به کار زنان پس از مرخصی زایمان به مدت ۲ سال الزامی می باشد .
خرداد سومین ماه سال است.درست در ماه پنج همان سال 96, مصوبه دیوان عدالت اداری مصوبه ای داشت به این شرح:
به اطلاع می رساند جناب آقای اسماعیل ظریفی آزاد مدیرکل روابط کار و جبران خدمت وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی طی دستورالعملی به شماره 49517-1393/3/19 در مورد وضعیت اشتغال مادران کارگر. در ایام شیردھی (تا پایان دو سالگی فرزند) به شرح مندرج در دستورالعمل موصوف صادر و جھت اجرا توسط مراجع حل اختلاف کار (موضوع ماده 157 قانون کار) به اداراتکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی ابلاغ می نمایند از آنجا که این دستور العمل با عنایت به موارد آتی الذکر خلاف موازین قانونی می باشد در جھت ابطال دستورالعمل موصوف جھات ادله و استنادات خود را معروض می دارم. …
بله.دیوان عدالت اداری می گوید این مصوبه خلاف قوانین است لذا باید ابطال گردد.
.
قوانین نباید حقوق قانونی کارفرما را نادیده بگیرد.
مسلم است کارفرما باید بتواند از پس حقوق و مزایای قانونی کارگران بر اید.نباید وظایفی خارج از توان او بعهده اش گذاشت.وقتی کارگری بعنوان مادر در دو سال اول زندگی کودک امتیازات خاصی می خواهد, این, حق طبیعی اوست ولی کارفرما ممکن است توان اجرایش را نداشته باشد.
نتیجه این می شود که از استخدام زنان سرباز می زنند یا آنان را اخراج می کنند!
.
راه حل این مشکلات چیست؟
هر گاه دولت بر اساس سیاست های کلی کشور امتیازاتی به بخشی از کارگران می دهد باید هزینه هایش را به کارفرما پرداخت کند. فرزند آوری جزو سیاست های کلی نظام است اما کارفرمایی با شرکتی 4-5 نفره نمی تواند 2 نفر از بانوانش را در طی دو سال شیردهی به فرزند بطور نصفه م نیمه در اختیار داشته باشد.
.
بنابراین هر گاه می خواهیم کاری کشوری انجام دهیم باید هزینه هایش را نیز لحاظ کنیم و به شکلی به پیمانکار, کارفرما و صاحب کارش برگرداند وگرنه این قوانین هرگز اجرا نخواهد شد.
وقتی این قوانین اجرا نشود پس از مدتی باید با چراغ موشی بدنیال کودکان بگردید, شاید پیدایشان کنید!
سلام و ممنونم از پیگیری سردبیر محترم
سردبیر محترم سلام. حالا تکلیف ما مادران در خراسان جنوبی چیست ؟تغییر محل کار و حجمی شدن قراردادمان از شرکت خدمات اول به سپنتا. به چه کسی شکایت کنیم و راه چاره چیست؟
خدا بگم چکار کنه آدم های مشکل ساز رو!
چاره ای نیست.بذارین فکر کنیم یه ذره
قانون یه بحثه، روح قانون که پیاده میشه یه بحث دیگه است. این قوانین معمولا و باید با نیت ترویج خانواده، حل مشکلات مادران و آرامشی که لازمه تربیت فرزندان آتیه ساز مملکت است وضع می شوند. حالا شما سردبیر محترم و مدیران محترم منابع انسانی از شما تقاضا دارم یه نظرسنجی کنید از مادرانی که شاغل هستند و درگیر اینطور قوانین بوده اند و نتایج اجرای آن را بپرسید.
متاسفانه و هزار متاسفانه بسیاری از آقایان که تصمیم گیرنده در باب مرخصیهای اینچنینی در لایه های پایینتر هستند، مثلا روسای ادارات، این موضوع را دستاویزی برای توجیه جلوگیری از رشد و ارتقای سازمانی بانوان و تضعیف آنها و منزوی کردن آنها از مسائل اصلی سازمان می کنند. و به مرور بسیاری از بانوان از گوی رقابت در هر زمینه ای حذف می شوند. و …..
هفته ای نیست که در جمع بانوان خبری را از این محدودیتها، تحقیرها و انزواها و … نشنوم. محض نمونه در محلی که بیش از 70 درصد پرسنل را بانوان تشکیل می دادند، با وجود اقرار مسئول مربوطه به کارایی عالی، ولی بهانه داشتند که اینها(بانوان) مرخصی فلان و بهمان می روند و به کار سازمان نمی ایند و …. واقعا بسیار متاسفم.
امید که روزی برسد که شعور و درک و باور قلبی در جامعه ذکور در سطح ملی چنان به وجود بیاید که این کار ارزشمند بانوان جامعه توجیه و ابزاری برای حذف بخشی از رقبا در ارتقای سازمانی و اثربخشی سازمانی و در نتیجه کاهش بهره وری سازمانها نشود.
عزت زیاد.
خواهر خوبم یا دختر مهربانم
اون عده ای که شما گفته اید باور کنید با مردان نیز بهتر از شما نیستند
اینها غیر از خودشان با کسی خوب نیستند
ادعا میکنم خانواده شان را هم دوست ندارند.مگر می شود کسی در دلش انساندوستی نباشد ولی خانواده اش را دوست بدارد؟
داخل زندگی ها رو نگاه کنید باور کنید مشکل دارند.
مگر می شود رفتار جامعه شناسی شما مشکل داشته باشد ولی خانواده خوبی داشته باشید؟ … من باور نمی کنم.
از اینها انتظار تغییر نداشته باشید
انها خودشان را هم دوست ندارند
به حرفهایشان اهمیت ندهید اگر می توانید.
در غیر اینصورت باید با آنها بجنگید. جنگ نه به معنای شمشیر زنی. استقامت و تکرار راه درست.