سیاست های هیئت مدیره مخابرات ایران (2) – دکتر صفری, سیاستمدار یا مدیر اجرائی!
مخابرات ما- مایل نبودیم وارد مجموعه سیاستگذاری شویم.حرمت آنان باید حفظ شود این مطلب نیز چنین نیست فقط نگاهی کوتاه است به سیاست های اخیر.
نویسنده: نادری 80
مخابرات ما- در این مطلب اجازه می خواهم قدری به شیوه های برخورد دکتر صفری رئیس هیئت مدیره شرکت مخابرات ایران بپردازم.پیش از آن لازم است بدانید رئیس هیئت مدیره از سوی شرکت اعتماد مبین منصوب شده است.یعنی دارنده 50 درصد + یک سهم از سهام مدیریتی مخابرات.
مدیر عامل نیز منتصب دولت و وزارت ارتباطات است.به این ترتیب احتمالا موازنه قدرت در مخابرات حفظ می شود.
درست از روز مجمع قدری حساب ما از دکتر صفری جدا شد.در روز برگزاری مجمع رئیس هیئت مدیره شروع به صحبت کرد.او قطعا با خبرهای رسیده و تجربه سالهای گذشته می دانست خبرهایی خواهد شد.می دانست اعتراضات در همه جای سالن متراکم شده است.در عین حال ابتدا از تجارب خود د رمخابرات صحبت کرد.یعنی عادی ترین سخنرانی, در عادی ترین روز زندگی!
ساعتی بعد با اعتراضات کارکنان و بازنشستگان حتما دکتر صفری با خود گفته است کاش کاری دیگر می کرد!
کاش جلسه را به دو بخش تقسیم می کرد.در بخش اول محاسبات هیئت مدیره ای و حساب و متاب بورسی انجام می شد در بخش دوم مسائل مدیریتی و انتظاراتشان از مدیریت مخابرات به طرح می رسید.
کاش به همه می گفت مسائل مدیریتی مخابرات مال روز مجمع نیست لذا طرح مسائل خاص- هر چند از روز درد و ناراحتی باشد- مربوط به روز مجمع نیست.
کاش به همه می گفت من حرفهای شما را میدانم دردهای شما را می شناسم چون با شما زندگی کرده ام. کاش می گفت من دردهای شما رامی شناسم و…
کاش خودش به چند نکته از نیازهای کارکنان اشاره می کرد تا بگوید من همه اینها را میدانم و فقط فرصتی برای مداوایش می خواهم.
کاش …
صد البته دکتر صفری خودش سیاستمدار ماهری است اما بنظر می رسد متن سخنرانی اش را فرصت نکرده بود استادانه تنظیم کند.
همین رفتار بسیار عادی, همی تصمیم به برگزاری یک جلسه مثل سالهای گذشته حاضران را عصبانی کرد.در حالیکه آنها در هیچ جا شنونده ای برای حرفهایشان نداشته اند -غیر از مهندس صدری- , مجمع را به اجبار انتخاب کردند تا مدیران را وادار به شنیدن کنند. لذا آن شد که همه دیدند.
در فرهنگ ذهنی من هرگز چیز بدی اتفاق نمی افتد.آن همه سر و صدا اصلا بد نبود.زدن حرفهای دیگر اصلا اشکالی نداشت.بنابراین از این منظر هرگز به مسئله نگاه نمی کنم.حرف من این است که باز هم مدیر ارشد شرکت کمی تا قسمتی در شناخت فضای فرهنگی روز مجمع شاتباه کرده بود. از نظر من این خیلی مهم بود.
همه چیز از همانجا شروع شد و اگر مدیر عامل این شرکت با هوشمندی و تن بالای صدایش به داد اعضای هیئت مدیره نرسیده بود شاید جلسه به انتها نمی رسید.
البته ما امیدواریم مدیر عامل از این هوشمندیش برای بهبود شرایط کارکنان نیز استفاده کند.
آن روز گذشت.
از آن پس اعضای هیئت مدیره و رئیس هیئت مدیره به میان کارکنان آمدند , برای پوشش اشتباهات آن روز خاص. تا به امروز رسیده ایم.
حالا امروز در حال رسیدن به 25 تیر هستیم.روزی که هیچ علاقه ای به آن ندارم.باز مجموعه اشتباهات در حال رقم زدن یک اتفاق بسیار تلخ خواهد شد.از این نظر نگران شده ام و به طرح این مسائل پرداخته ام.
در مطلب بعدی به بقیه اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل در دیدارهای عمومی با کارکنان و دیدارهای خصوصی با نمایندگان کارکنان می پردازم.
نظرات بسته شده است.