شعر طنز امروز – نگو دائم,  که دارد بار  مالی!

الا یا ایحل الساقی فی المخابر
که از درد ، لیسانسم شد اکابر

یکی درد و یکی درمون پسندد
مدیری نان جو در خون پسندد !

تن و جانت به ناز طبیبان نباشد نیاز
اگر خوری به صبحانه چندین پیاز

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خواست
آن روز که گنجشک چند دانه می خواست !

آن مرد نکونام، ،،آرشیان،، یاد باد
گفتا سخنی سخت بی امان , بهر داد

بدانید که غوغایی که در اینجاست
از ماست که برماست ، که بر ماست

نگو دائم ! که دارد بار مالی !
بمان روی موکت نه روی قالی

تو از اول چنین عاشق نبودی
چه شد صد ره به یک، پیمودی

جوانی هم بهاری بود و بگذشت
از آن بهره نبود، جز خاله و کشک

چو خرجت سیصد و دخل بود سه
برو قبری بکن مرگ آید ، آن به

،،حاصلی،،امشب دل تو خون شده
نیک نظر کن دل او چون شده

آنکه در وسعش نبودکه درس بخواند چه کند
پدرش بر سر نبود تا درس بخواند چه کند
دیپلمش را که گرفت شد راهی زحمت و کار
شد عیال وار و نشد لیسانس بخواند چه کند
هی خبر آمد بزیر از کارشناسی نیست حساب
ایهاالناس نشد والا نشد بیشتر بخواند چه کند
ما هم انسانیم به ولاه با هزاران خرج و رنج
آنکه حقش نیست حقوقش کم بماند چه کند
شبکه -رفع خرابی-سروکله زدن با مشترکین
شده چشمانش ضعیف از کار مفصل چه کند
ای مدیران عزیز ،عدل علی(ع) پیشه کنید
بهر ما بیچارگان هم اندکی انصاف واندیشه کنید