نامه سرگشاده استخدامی های 92 برای دکتر سرائیان مدیر عامل!

کاش آقای فیضی که مجوزاستخدام ۲۵۰۰ نفر واسه مخابرات رو گرفت تاکنون بر مسند مدیریت عاملی برقرار بود.چون قول جذب رسمی ما رو هم داده بود اکثرا بر عهدش عمل میکرد و همواره مدافع اول نیروی انسانی بود

وای کاش و بازم کاش
مردی که برای اعلام نتایج آزمون مخابرات و پیگیری امورات آن سعه گذاشت و رو در رو در سایت مخابرات ما با وجود اینکه شخص اول مخابرات بود با وجود مشغله کاری فراوان از فروتنی و نجابت مشکلات متقاضیان آزمون رو در سایت جواب میداد و الحق والانصاف اگر پیگیری آن بزرگ مرد مخابرات نمی بود. الان مشخص نمیشد کجای گردونه هفت رنگ مخابرات بودیم.
از کاش به یقین میرسیدیم که اگر آن مرد همچنان سکاندار مخابرات می بود.الان صد البته همه ما دایمی بودیم..
خداوند پشت و پناهت ای ابر مرد

مگر با تبدیل وضعیت این استخدام شدگان که جز آیین نامه شرکت هم هست ضرری به شرکت وارد میشود؟ مگر اداره برق خصوصی یا پتروشیمی هم همینکار رو نمیکنن؟؟شما خودتون رو ناراحت نکنید بهتره

?????? این چه حرفیه

علی جان !مشخص نیست که نیروی دولتی خصوصی زده یا همان رسمی هستید ؟ویا قرارداد مستقیم؟ویا قرارداد شرکتی؟ یا قرارداد از محل طرح؟و..یک نکته را خوب همه ما آویزه گوش جان نمائیم!اگر ما را ذبح کنند!شما را زنده زنده پوست می کنند!قریب 32 است که با انواع واقسام مدیران یقه بسته وتسبیح بدست وصد البته ریش تراشیده و وایت کالر همکار بودم!هیچ کدام قدمی!کلامی!حرفی!اندیشه ای!مکتوبی را رقم نمی زنند !مگر منافع اشان تامین شود!ما را ابزار می بینند!هر کدام از ما تاریخ مصرف داریم!به محض اطمینان از عدم نیاز به ما یقینا” چنان ما را در فشار وبرزخ ومنگنه قرار می دهند که برای حفظ بقای خویش راضی به حلال بودن جان خویش باشیم .!دیدیم آنکه جان خویش از برای همکار نثار می نمود با یک پست ساده تبدیل شده به بله قربان گوی مدیران!قبلی را هم دیدیم!از او کلاه می خواستند!سر ها بریده دیدیم بی جرم بی جنایت!پیشکش در محضر بزرگان!حق با شماست !ما چاره ای نداریم!تحمل!واستقامت تا بازنشستگی!اما پس از ما شما یقینا” فنا خواهید شد!پیران وپیشکسوتان را ارج نهید تا نتوانند ریشه از بن برکنند!والا شما نو نهالان را با اندک نسیمی شکسته وبه هیزمی تبدیل خواهید شد برای گرمی محفل ایشان!

آرمسترانگ می گوید: ” امروز کارکنان هر سازمان مشتریان داخلی آن محسوب می‎گردند و باور بر این است که هیچ سازمانی قادر نیست تا رضایت مشتریان خود را فراهم آورد مگر آنکه ابتدا اسباب رضایت مشتریان داخلی (کارکنان) خود را تامین نماید”(هدف نهایی هر سازمان راضی کردن مشتریان است.)